دوربین دیجیتال کانن مدل EOS 4000D به همراه لنز 18-55 میلی متر DC III

حسگرها یا سنسورهای تصویر دوربین های دیجیتال انواع مختلفی دارند که معرف نوع تکنولوژی به کار رفته در آنهاست. در واقع این تکنولوژی ها روش هایی هستند که به وسیله آنها تصویر به صورت دیجیتالی ثبت می گردد. از رایج ترین انواع حسگرها عبارتند از CMOS و CCD که هریک از آنها نیز درای انواع مختلفی هستند که در قسمت مربوطه به تفصیل توضیح داده شده اند.

ابعاد حسگر معرف سایز سنسور تصویر می باشد. سنسورهای تصویر به ترتیب از کوچک به بزرگ در سایزهای مختلفی چون 1/2.3 اینچ، 2/3 اینچ، 1 اینچ، چهار سوم، APS-C، فول فریم یا مدیوم فرمت تولید می شوند. هرچه سایز سنسور بزرگتر باشد پتانیسل بالاتری برای ثبت تصاویر با کیفیت تر دارد.

دقت یا رزولوشن سنسور تصویر به تعداد پیکسل های حساس به نوری که بر روی آن قرار دارد گفته می شود. هر قدر رزولوشن سنسور بالاتر باشد پتانسیل بالاتری برای ثبت جزئیات بیشتر دارد.

دقت موثر حسگر بیان گر تعداد پیکسل هایی است که به طور موثر در ایجاد تصویر نقش ایفا می کنند. معمولا حسگرها سایزی بزرگتر از قاعده ی مخروط نوری که بر آن ها فرود می آید دارند و بنابراین مقداری از مساحت حسگر در گوشه ها هیچ گاه مورد نوردهی قرار نمی گیرد. پیکسل های آن مقدار از مساحت سنسور که نور به آن می تابد دقت موثر حسگر را تشکیل می دهند.

بیشینه ی رزولوشن عکس دوربین ها همان رزولوشن سنسور تصویر است. برای مثال یک دوربین 18 مگاپیکسلی می تواند در نسبت 4:3 عکسی با رزولوشن 5184X3456 پیکسل بگیرد. ضرب این دو عدد که تعداد پیکسل ها در محور افقی و عمودی را تعیین می کنند حدود 18 میلیون پیکسل می شود. با این حال یک دوربین می تواند در رزولوشن های دیگری هم عکاسی کند که یا همان 18 مگاپیکسل ولی در نسبت های دیگر است و یا رزولوشن های پایین تر.

عکس گرفته شده توسط دوربین می تواند در نسبت های مختلفی چون 1:1، 4:3، 3:2، 16:9 و غیره گرفته شود. این نسبت میزان عریض یا مربعی بودن عکس را نشان می دهد.

فرمت عکس، فرمت فایلی است که عکس دوربین در آن ذخیره می شود. فرمت هایی مثل JPEG، RAW یا TIFF

پردازشگر تصویر دوربین های دیجیتال پردازنده هایی هستند که داده های ورودی از سنسور تصویر را تبدیل به فایل های تصویری می نمایند و بر روی کارت حافظه ذخیره می کنند.

فاصله ی کانونی به فاصله ی نقطه ی کانونی شدن نور از محور اصلی اپتیک کانونی کننده گفته می شود. در لنزهای دوربین های عکاسی مقداری این تعریف و عملکرد پیچیده تر است. با این حال هرچه فاصله ی کانونی اپتیک کمتر باشد، میدان دید وسیع تری را در بر می گیرد.

دیافراگم قسمتی از دوربین است که می توان با تغییر گشودگی آن میزان نور ورودی را کنترل کرد. هرچه دیافراگم بازتر باشد نوردهی بیشتر است. معمولا نسبت کانونی با حرف f نشان داده می شود. این نسبت هرچه کوچکتر باشد اپتیک سریع تر است. برای مثال یک لنز با نسبت کانونی f/2.8 سریع تر از لنزی با نسبت کانونی f/5.6 است. نسبت کانونی با عمق میدان نسبت مستقیم دارد. عملکرد باز و بسته شدن دیافراگم بوسیله ی چند تیغه انجام می شود.

بزرگنمایی در یک اپتیک به نسبت فاصله ی کانونی بیشینه به فاصله ی کانونی کمینه گفته می شود. برای مثال در لنز دوربین های عکاسی، لنز 18-55 بزرگنمایی معادل تقسیم 55 بر 18 یعنی حدود 3.05 برابر می باشد. هرقدر گستره فاصله کانونی بیشتر باشد بزرگنمایی بیشتر است. در ابزارهایی با دو اپتیک کانونی کننده مثل تلسکوپ، بزرگنمایی نسبت بین فاصله ی کانونی اپتیک شیئی بر چشمی است. در میکروسکوپ ها این نسبت عکس می باشد.

لرزش گیر تصویر یا Image Stabilizer به سیستمی گفته می شود که در ابزارهایی چون دوربین عکاسی، دوربین فیلم برداری، دوربین دو چشمی، دوربین تک چشمی و غیره به کار می رود. بوسیله ی این سیستم در صورت لرزش دوربین، تصویر می تواند بوسیله ی فرآیندی مکانیکی یا دیجیتالی پایدار شود تا بدین ترتیب تصویری بدون لرزش و تار شدگی بدست آید. انواع لرزشگیرهای دست عبارتند از لرزشگیر اپتیکال (Optical)، لرزشگیر جابجایی حسگر (sensor shift)، دیجیتالی (به کمک پردازش تصویر) و در نهایت ترکیبی (Hybrid).

فوکوس اصطلاحی است که درباره ی کانونی کردن نور رسیده منبع سوژه به ابزار اپتیکی و در نتیجه دریافت تصویر واضح و بدون تاری اتلاق می شود. عمل فوکوس در دوربین های عکاسی، فیلم برداری، دوربین های دو چشمی، میکروسکوپ ها، تلسکوپ ها و غیره می تواند به صورت دستی و یا اتوماتیک انجام گیرد.

فوکوس خودکار در دوربین ها به یک فن آوری گفته می شود که در آن دوربین بوسیله ی سنسوری می تواند فاز یا کنتراست سوژه نسبت به دیگر سوژه ها را تشخیص دهد و نور رسیده از سوژه را بر سنسور تصویر کانونی کند تا تصویری واضح از آن بدست اید.

نورسنجی در دوربین ها به یک فن آوری گفته می شود که در آن دوربین از طریق سنسوری می تواند شرایط نوری کادر را تشخیص دهد و متناسب با آن نوردهی صحیح را اعمال کند.

رزولوشن فیلم به تعداد پیکسل هایی گفته می شود که فیلم می تواند با آن جزئیات ثبت و سپس نمایش داده شود. برای مثال یک فیلم Full HD رزولوشن 1920 در محور افقی و 1080 در محور عمودی را ارائه می دهد. ضرب این دو 2073600 یا معادل حدودا 2.5 مگاپیکسل می شود. یک فیلم 4k چهار برابر این مقدار رزولوشن دارد.

سرعت فیلم برداری به تعداد فریم هایی که دوربین می تواند در یک ثانیه برداشت کند اتلاق می شود. سرعت هایی مثل 60، 30 یا 24 فریم بر ثانیه. هرچه سرعت فیلم برداری بالاتر باشد حرکت سریع سوژه یا دوربین دقیق تر ثبت می شود و در هنگام بازپخش تصویر حرکت نرم تری خواهد داشت.

به فرمت فایلی که فیلم ها در آن ذخیره می شوند فرمت فیلم گفته می شود. مثل AVI، MOV، MPEG4

سرعت شاتر دوربین به مدت زمان نوردهی سنسور تصویر گفته می شود. دوربین های مختلف بازه های متفاوتی را می توانند در نوردهی پوشش دهند که معمولا از 1/8000 تا 30 ثانیه می باشد. هرچقدر سرعت شاتر دوربین کمتر باشد نوردهی بیشتر است.

سرعت شاتر دوربین به مدت زمان نوردهی سنسور تصویر گفته می شود. دوربین های مختلف بازه های متفاوتی را می توانند در نوردهی پوشش دهند که معمولا از 1/8000 تا 30 ثانیه می باشد. هرچقدر سرعت شاتر دوربین کمتر باشد نوردهی بیشتر است.

زمان سنج خودکار دوربین تایمری است که به وسیله ی آن می توان در زمان شروع نوردهی توسط دوربین تاخیر ایجاد کرد. اغلب دوربین ها زمان سنج خودکاری با برنامه ی 2 یا 10 ثانیه دارند. بدین ترتیب که پس از فشردن دکمه ی شاتر توسط کاربر به انتخاب پس از 2 یا 10 ثانیه عکس گرفته می شود.

حساسیت سنسور، ISO یا ایزو به میزان تقویت سیگنال خروجی از سنسور تصویر می گویند. ایزوهای مختلف در دوربین های دیجیتال تقلیدی از عملکردهای ASA های متفاوت در فیلم های دوربین های آنالوگ را ایجاد می کنند. مانند فیلم های 100، 200، 400 و غیره. هرچه حساسیت بالاتر باشد نوردهی بیشتر است.

حساسیت سنسور، ISO یا ایزو به میزان تقویت سیگنال خروجی از سنسور تصویر می گویند. ایزوهای مختلف در دوربین های دیجیتال تقلیدی از عملکردهای ASA های متفاوت در فیلم های دوربین های آنالوگ را ایجاد می کنند. مانند فیلم های 100، 200، 400 و غیره. هرچه حساسیت بالاتر باشد نوردهی بیشتر است.

حساسیت سنسور، ISO یا ایزو به میزان تقویت سیگنال خروجی از سنسور تصویر می گویند. ایزوهای مختلف در دوربین های دیجیتال تقلیدی از عملکردهای ASA های متفاوت در فیلم های دوربین های آنالوگ را ایجاد می کنند. مانند فیلم های 100، 200، 400 و غیره. هرچه حساسیت بالاتر باشد نوردهی بیشتر است.

عکاسی پیاپی یا Continuous Shooting به مودی در عکاسی با دوربین ها گفته می شود که در آن ها کاربر می تواند با فشردن و نگه داشتن دکمه ی شاتر دوربین را مجبور به گرفتن عکس های پشت سر هم با سرعت بالا بکند. در دوربین های مختلف سرعت های عکاسی پیاپی متفاوتی ارائه می شود.

فلاش دوربین ها لامپی است که می تواند شار نوری زیادی را در مدت زمانی بسیار کوتاه تولید کند تا بتواند شرایط نوری مناسب را برای عکاسی فراهم آورد. فلاش ها انواع مختلفی چون داخلی، بالاجهنده یا اکسترنال دارند.

چشمی، ویزور یا منظره یاب قسمتی از دوربین است که عکاس از طریق نگاه کردن در آن می تواند عمل کادربندی عکس را انجام دهد. چشمی ها بر دو نوع اپتیکال و دیجیتالی هستند. در نوع اپتیکال نور واقعی سوژه از طریق تونل اپتیکی به چشم می رسد ولی در نوع دیجیتالی در حقیقت نور از طریق یک نمایشگر کوچک که درون چشمی قرار گرفته این کار انجام می گیرد.

Live View یا تصویر زنده، به قابلیتی در دوبین های دیجیتال گفته می شود که در آن دوربین قادر به نمایش زنده ی تصویر دریافت شده توسط سنسور تصویر در لحظه است. این قابلیت تقریبا از همان ابتدا در دوربین های دیجیتال غیر DSLR وجود داشت ولی در DSLR ها به دلیل آینه ای که همواره راه نور را سد می کند مقداری دیرتر وارد شد.

HDMI یا همان High Definition Multimedia Interface اولین پورت مستقل جهان می باشد ، مستقل به این معنا که میتوانید تنها با یک فیش تصویر تمام رنگی به اضافه صوت را به صورت دیجیتال دریافت کنید. این پورت که با مشارکت شرکت های متخصص Sony , Panasonic , Philips , Hitachi , Silicon Image , Toshiba ،Thomson طراحی و ساخته شده هست توانسته است به یک پورت کار آمد و قدرتمند تبدیل بشود که در سال های بعد آن ، نسخه های جدیدتری ساخته شد و امروزه به عنوان بهترین پورت و مولد صدا و تصویر دیجیتال با سرعت بسیار بالا انتقال مورد استفاده قرار گرفته است

یواس‌بی (به انگلیسی USB و مخفف Universal Serial Bus) در حوزه فن‌آوری اطلاعات به یک استاندارد گذرگاه سریال گفته می‌شود که برای ایجاد واسطه بین افزاره‌ها و رایانه کاربرد دارد. این گذرگاه به منظور فراهم کردن روشی جهت اتصال تعداد زیادی سخت‌افزار جانبی توسط یک درگاه رابط استاندارد و همچنین بهبود قابلیت‌های اتصال و اجرا ابداع شد. این پروتکل در سه نسخه‌ی 1.1, 2.1, 3.0 ارائه شده است.

دوربین های دارای قابلیت هوشند به دوربین هایی گفته می شود که قابلیت هایی چون امکان دسترسی به شبکه ی وب، آپلود عکس ها بر روی شبکه های اجتماعی، ایمیل و بعضی دیگر امکانات از این دست را ارائه می کنند. بعضی دوربین های دیگر نیز مجهز به سیستم عامل موبایل چون اندروید می باشند و می توانند قابلیت هایی مشابه گوشی های هوشمند را ارائه دهند.

موقعیت یاب GPS در دوربین ها امکانیست که به دوربین امکان ثبت موقعیت دقیق مکانی عکس هایی که گرفته می شود را به همراه دیگر اطلاعات عکس می دهد. GPS دوربین ها نیز دقیقا عملکردی شبیه به دستگاه های GPS معمولی و GPS گوشی های موبایل دارد.

نام تجاری است که توسط اتحادیه وای فای ثبت شده و علامتی است که این اتحادیه به محصولاتی که مورد تایید این اتحادیه جهت کار در شبکه محلی بی‌سیم تحت استاندارد IEEE802٫11 می‌باشد اعطا می‌کند.با فن آوری اتحادیه «وای فای» ارتباطی با قدرتی بیشتر از Bluetooth ایجاد می‌شود. ارتباط Wi-Fi بیشتر بر پایه ارتباط شبکه اینترنت به صورت بی سیم تاکید می‌کند و همین امر باعث محبوبیت بسیار زیاد آن شده است.